Szkolny Dzień Tolerancji – LO Czersk
„Musimy kochać zarówno tych, których poglądy podzielamy, jak i tych, z którymi się nie zgadzamy.
I jedni i drudzy bowiem trudzili się, szukając prawdy, i jedni, i drudzy pomagali nam ją znaleźć.
św. Tomasza z Akwinu
16 listopada obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Tolerancji. Jest to święto ustanowione przez UNESCO w 1995 roku, mające na celu promowanie szacunku, akceptacji i uznania bogactwa różnorodności kultur na świecie. Wszyscy mamy marzenia, zainteresowania, pasje, potrzebujemy przyjaciół, szacunku, miłości, akceptacji. Różnice nie są złe, ponieważ to one sprawiają, że każdy z nas jest wyjątkowy i jedyny w swoim rodzaju. Pamiętajmy, jesteśmy różni, lecz równie ważni.
Dzień Tolerancji przypomniał wszystkim, że wzajemny szacunek i empatia to kluczowe wartości, które pomagają budować lepszą, bardziej zjednoczoną społeczność.
Z okazji tego święta zaprosiliśmy wszystkich uczniów naszej szkoły do udziału w konkursie: plastycznym „Barwy Tolerancji” oraz literackim „Opowieść o Tolerancji”. Laureatkami konkursu ex aequo zostały Marcelina Staniszewska z klasy II b oraz Marta Pęska z klasy II c, których prace prezentujemy poniżej.
Dziękuję Radzie Rodziców za ufundowanie nagród.
Urszula Wojak
—————————————————————————————–
Marta Pęska, klasa II C
Raj
Tuż pod zamkiem kryje się,
Ogród większy niż sam cień.
Kogoż zamek, pytacie się?
Może Boga czy Bogini,
Sami wybierajcie sobie.
Lecz pamiętać, zawsze musimy,
Że nie ważne o kim myślimy,
To nic złego mieć inne myśli niż inni.
Wówczas ogród się sam otworzy,
A my obiegniemy każda dróżkę,
Na której znajdziemy coś więcej niż pustkę.
O tutaj! Spójrzcie śmiało,
Czyż nie drzewa porośnięte bluszczem?
Służyły nam tak długo, że pnącza ich wzrost przesłoniły.
By im dopomóc, nowe drzewa zasadzić trzeba –
Sadzonki małe, lecz wzrosną jak te olbrzymy.
Czy długo? Na pewno. Czy warto? Na pewno.
A gdy się odwrócicie, ujrzycie pole dali,
W odcieniach od śnieżnej bieli, poprzez słoneczną żółć do czarnych jak noc niebo.
Na zewnątrz takie inne, ale w środku?
Identyczne.
Zrywajcie je więc do woli – bukiecik piękny stworzycie.
Aby bukiet był jeszcze pełniejszy,
Może dodamy coś więcej,
By był barwny, dostojny, wielki i piękny.
A na niebo, spójrzcie prędko!
Czy to tęcza jest?
Tak, tak a pod nią kolejna jest?
Nie, nie to kolejne pole ale tulipanów!
Każdy w innej barwie, jak tęczy odcienie.
Na koniec spojrzyjmy ku słońcu.
Ach, pomyłka – to nie słońce, lecz słonecznik.
Całe grono słoneczników, ku słońcu zwróconych,
A pod nimi fiołki, delikatne,
Ukryte w cieniu, jak i my czasami się kryjemy.
Wędrówka nasza kończy się tutaj, dziękuję…
Och! Na coś stanęłam?
O nie, złamałam gałązkę i łodyżkę kwiatu…
Powinnam bardziej uważać, nie chcemy przecież nikogo zranić.
Dziękuję wam za podróż wśród drzew i kwiatów,
Za szelest liści i śpiew ptaków.
Niech w sercach żyje ta myśl jasna,
By życie wokół nas było piękne i trwałe.
Nie niszczmy tego, co daje nam ziemia,
By świat pozostał pełen piękna i marzeń.
Interpretacja
Dalie – osoby o różnych kolorach skóry
Słoneczniki i fiolki – różnicę charakteru
Drzewa – osoby starsze
Sadzonki – dzieci
Tulipany – różne orientację
Bluszcz, złamany kwiat – niepełnosprawności
Gałęzie – problemy psychiczne
Nie wiadomo kogo ogród zamkowy – różne wierzenia
Marcelina Staniszewska, klasa II B
Temat: ,,Opowieść o Tolerancji”
Definicja ,,tolerancja” według Słownika języka polskiego oznacza poszanowanie czyichś poglądów, wierzeń, upodobań, różniących się od własnych. W XXI wieku to słowo nabiera większego znaczenia. Współcześnie rozumiana tolerancja to szacunek dla wolności innych ludzi, ich myśli i opinii oraz sposobu życia. Szacunek ten przybiera formy wyrozumiałości i życzliwości dla tego, co nie musi być naszym udziałem, ale co cieszy się naszą akceptacją istnienia w imię demokratycznej wolności.
Tolerancja jest ważna, ponieważ zapewnia bardziej spójne, pokojowe społeczeństwo . Ludzie, którzy mogą swobodnie i pokojowo wyrażać siebie bez obawy przed prześladowaniami, mają większe szanse na szczęśliwsze życie jako funkcjonalni członkowie społeczeństwa. Różnorodność sprzyja silniejszemu społeczeństwu. Tolerancja bowiem oznacz cierpliwość i wyrozumiałość dla odmienności. Jest poszanowaniem cudzych uczuć, poglądów, upodobań, wierzeń, obyczajów i postępowania, choćby były całkowicie odmienne od naszych albo zupełnie z nimi sprzeczne. W dzisiejszych czasach pełnych hejtu w mediach
społecznościowych, gdzie każda osoba ma możliwość wyrażenia swojego zdania, także negatywnego, słowo tolerancja i poszanowanie wyrażenia swojego ,, ja” wybrzmiewa jeszcze głośniej. Od przedszkola rozmawia się z dziećmi o akceptacji odmienności innej osoby. Kilka dni temu czytałam mojemu bratu na dobranoc książkę pt. ,,I co teraz?” Guido Van Genechten, która skłoniła mnie do refleksji. Książeczka opowiadała o tym, że pewnego ranka mały chłopiec obudził się i zobaczył, że ma na głowie rogi. Najprawdziwsze jelenie rogi! I co teraz? Ukryć? Odpiłować? Wykorzystać jako wieszak lub antenę? A może rogi to nic takiego
i da się z nimi żyć? Niezwykła historia o drodze do zaakceptowania swej odmienności. W kolejnych latach, chyba niemal każdy uczeń doświadczał brak tolerancji ze strony rówieśników chociażby za swój wygląd. To chyba dobrze, że jesteśmy inni, nawet gdy jesteśmy indywidualistami i powinniśmy czerpać z tego, zamiast krzywdzić się wypowiedzianymi słowami, które wielokrotnie zostawiają ślad w naszym sercu. Konsekwencją nietolerancji jest narastające poczucie krzywdy, lęku, co prowadzi do wrogości wobec sprawców zachowań nietolerancyjnych. Dlatego ważnym aspektem jest celebrowanie w dniu 16 listopada Międzynarodowego Dnia Tolerancji, podczas którego organizuje się specjalne spotkania, na których poruszany jest temat tolerancji na każdej płaszczyźnie życia. Tego dnia również w szkołach promuje się ideę akceptacji i szacunku dla różnorodności. Świętowanie tego dnia jest ważne, abyśmy pamiętali o tym, by dać przestrzeń na wyrażenie swoich opinii. 16 listopada 1995 r. państwa członkowskie Organizacji Narodów Zjednoczonych Spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO) przyjęły Deklarację na temat zasad tolerancji, stąd od 1996 r. 16 listopada obchodzony jest jako Międzynarodowy Dzień Tolerancji. Przykładowymi formami dla ,,Tolerancji” są: traktuj innego tak, jak sam chciałbyś być traktowany; szanuj godność istot ludzkich i postaw się w czyjejś sytuacji nim go osądzisz. Tolerancja nie oznacz jednak przymusu. Nie chodzi o to, że mamy znosić coś, co powoduje ból, niepokój, napięcie lub pozbawia emocjonalnego, fizycznego, intelektualnego rozwoju. Ale jeśli wiedząc, że ludzie wokół nas mają prawo do wyrażenia siebie, do działania i do innych motywacji, nie negujmy ich zachowań i pozwalajmy sobie na życie bez osądzania innych, bądźmy osobami tolerancyjnymi.
Marzył by mi się świat, w którym przyznanie się do własnego zdania, poglądów i wartości nie niosłoby za sobą zakłopotania oraz lęku o akceptację siebie. Powinniśmy wykazywać się cierpliwością i wytrwałością w obliczu skrajnie odmiennych poglądów, aby pokazać szacunek do drugiego człowieka. Tolerancja jest wartością, która pozwala osiągnąć otwartość na drugiego człowieka, zrozumieć i docenić jego stanowisko, nie myśląc o nim jak o zagrożeniu dla siebie. Jest nierozerwalnie związana z empatią, wczuwaniem się w sytuacje innych i zrozumieniem postępowania osób trzecich.